2016 week 04

Zondag 24 januari

Tegen tien uur rijden we van de camping af. De overblijvers zwaaien ons uit en doen het hek weer dicht. De zon schijnt en de reis gaat voorspoedig. Tegen drie uur arriveren we in Patra. We horen aan de balie dat de boot een paar uur vertraging heeft en pas tegen acht uur zal aanmeren. We besluiten om naar het terrein van Minoan Lines te rijden. We zouden ook nog een poosje de stad kunnen bekijken, maar Jan besluit om daar maar van af te zien. De auto wordt door de douane gecontroleerd op ongewenste personen. Er gaat geen auto ongecontroleerd door de douane. Tegen negenen rijden we de boot op. Voor ons gevoel staan we op een bijna leeg dek, wat achteraf best mee valt. Heel druk is het niet. Er wordt een rolstoel geregeld en Janny wordt naar de hut gereden waar ze de rest van de tijd, uitgezonderd de maaltijd, zal verblijven.

Maandag 25 januari

De zee is vlak en de lucht is vol met wolken. Het zicht is dus zeer beperkt. Er zijn welgeteld vijf vrouwen aan boord als passagier. De rest zijn mannelijke chauffeurs. Op de heenreis waren enkele bars, een eetzaal en de fitnesszaal gesloten terwijl nu alles opengesteld is. Om zes uur rijden we in het donker van de boot af. We volgen de lange rij met vrachtauto’s die, net als wij, zo snel mogelijk Ancona willen verlaten. We rijden tot kwart over negen en parkeren langs de snelweg dicht bij Solarde.

Dinsdag 26 januari

Om kwart over tien wordt er weer gestart. Het is droog met een lekker zonnetje en niet al te druk op de weg. Rond half vijf passeren we grens van Italië en Zwitserland. Uiteraard zijn alle passen gesloten, maar we waren toch al niet van plan om een pass te rijden. Talloze tunnels rijden we door. Vlak na de Brenner eten we een Zwitserse maaltijd (rösti) en rijden vervolgens om negen uur over de grens van Zwitserland en Frankrijk. We slapen in Mullhous met zeshonderd en vijfentwintig kilometer op de teller.

Woensdag 27 januari

In Mullhous gaan we eerst naar een goedkoop tankstation. Om kwart over tien wordt de reis voortgezet. Om half vier gaat de rem er op in Luxemburg. Daar wordt de shag voorraad aangevuld. Rond half tien rijden we in de regen Nederland binnen. Onze eerste stop is het ziekenhuis in Goes waar we de HuisArtsenPost bezoeken. Na een vrij kort bezoek kunnen we pijnstillers afhalen bij de apotheek. De eerste conclusie van de dienstdoende arts is een Ischias, met als remedie rust. Thuis drinken we nog een borrel. We duiken moe maar voldaan met zeshonderd en vijftig kilometer op de teller in bed. Achteraf een zeer voorspoedige reis zonder veel hindernissen. We hebben in korte tijd nog nooit zoveel achter elkaar gereden. De aanleiding blijft natuurlijk Kwalitatief Uitermate Teleurstellend.

Donderdag 28 januari

Janny krijgt in de middag bezoek van de huisarts die haar onderzoekt. Haar conclusie is meer naar de richting van een hernia. De arts meldt Janny aan in het ziekenhuis bij de herniastraat. De bedoeling is dat ze binnen een week hoort wanneer ze aan de beurt is voor een scan en diagnose van een specialist. De medicatie wordt nog een beetje aangepast maar het advies om te rusten blijft van kracht. Voorlopig blijft het uitzicht dus beperkt door de gordijnen van de woon en slaapkamer. De medicatie tegen de pijn van de HuisArtsenPost werkt wel.

Dit zal voorlopig de laatste reismee blog zijn.