Zaterdag 21 mei 2011

Vandaag volgen we weg 50 en 51 tot voor Orebro. We slaan rechts af onder het meer Hjalmaren door. We bezoeken nog een camping in de buurt maar onze voorkeur in toch wel om vrij te staan. We vinden een prima plekje in Julita. We staan achter de kerk waarbij de beheerder ons toestemming voor heeft gegeven. We hebben uitzicht op het meer maar helaas last van de bomen. Die verhinderen ons dat er televisie wordt gekeken. Vroeg onder de wol of lezen is de keuze die we kunnen maken.

Vrijdag 20 mei 2011

Vandaag rijden we naar Motala, hier zien we een nieuwe camperplaats aan het meer, en niet te ver van de stad. We besluiten om verder te rijden omdat er geen wasmachine aanwezig is. Dit zou de enige reden zijn om hier te blijven. We vinden een prima plekje bij het reservaat Prinskullen. Dit ligt dicht bij Akersund aan de weg 50. Deze weg volgen we al een poosje en overal om je heen zie je water van de meren. Het is meestal wel een probleem om hier dicht bij te komen. Veelal zijn het privéwegen die er naar toe gaan. Omdat we redelijk vroeg zijn kunnen we nog een poosje in de zon zitten.

Donderdag 19 mei 2011

Vandaag besluiten we om toch verder te rijden. Het enige wat we kunnen proberen, om de velg te sparen, is wat zachter rijden. We rijden richting Vadstena waar we rond een kloosterkerk lopen en een ijsje eten. We parkeren voor vanavond achter het voetbalveld.

Woensdag 18 mei 2011

Bij het ontwaken, staat de rechterband helemaal plat. Gelukkig beschikken we over een pompje zodat we naar een reparateur in de buurt kunnen. De dichtstbijzijnde garage heeft een krik maar die heeft heel veel moeite om de band van de grond te krijgen. Hij geeft het adres van een conculega dus gaan we nu naar Huskvarna. Hier worden we te woord gestaan door welwillende en knappe jongemannen die de band van onze reserve velg voorzien. We zijn dus blij dat we de reservevelg hebben meegenomen. Een zwaardere velg kunnen ze helaas niet bestellen. Wel de originele velg maar die kan ook maar twaalf honderd kilo dragen. Helaas is dit voor ons niet genoeg. Tijdelijk zijn we wel weer een poosje gered maar echt gerust zijn we niet. Jammer dat we niet vast kunnen stellen hoe veel wieldruk we hebben. We doen na de middag nog een rondje in de omgeving en kijken bij de boot in Granna. Hier drinken we koffie en kopen de beroemde zuurstokken. We snoepen ervan ´s avonds bij de koffie. Een aanslag op je vullingen maar toch wel lekker. Slapen doe we weer op dezelfde plek als gisteren.

Dinsdag 17 mei 2011

Vanmorgen vertrokken vanaf de parkeerplaats voor de Taberg. Omdat we toch wel benieuwd zijn naar onze financiële situatie stoppen we bij de McDonald's in Jonkoping om te internetten. Gelijk wordt de reismee van nieuwe tekst voorzien. De foto´s zijn nog niet klaar en komen later aan de beurt. De rechter achterband staat een beetje leeg dus wordt bij het naastliggende tankstation bijgevuld. Wel vreemd dat hij zijn druk verliest omdat er net een nieuwe band omgelegd is. De komende tijd moeten we hem goed in de gaten houden. In Jonkoping is een museum van de lucifers (tandsticksmusee) wat een goed beeld geeft van de vergane industriële glorie. Na het bezoek gaan we noordwaarts een plaats voor de nacht zoeken maar vinden een parkeerplaats die gedomineerd wordt met Roma´s. We steken de weg over en komen in Rottle. Dit is wel een leuke plaats die uitzicht op het meer biedt.

Maandag 16 mei 2011

Via dezelfde smalle weg als we zijn gekomen moeten we ook weer vertrekken. We volgen nu weg 30 en een poosje de E4. tussendoor maken we nog een boswandeling maar vinden geen geschikte locatie om het huisopwielen voor de nacht te stallen. 20 kilometer voor Jonkoping stoppen we voor de Taberg. Dit is een bergje in het redelijk vlakke landschap waar vroeger ijzererts werd gedolven. De mijn is in 1960 gesloten. We drinken bovenop de berg een lekkere kop koffie, eten een ijsje en genieten van het uitzicht. De geschilderde huizen steken mooi af in de omgeving. We parkeren het huisopwielen onderaan de berg op een parkeerplaats.

Zondag 15 mei 2011

Als je naast een voetbalveld slaapt zou je verwachten dat je vroeg gewekt wordt. De eerste spelers arriveren pas om half elf en om elf uur wordt het eerste fluitsignaal gegeven. Net na de middag vertrekken we en gaan we via fraaie binnenwegen een beetje naar het oosten. We hebben een paar binnenmeren proberen te bezoeken maar dat valt nog niet mee. Ze zijn veelal te bereiken door onverharde wegen. We treffen het bij Almhult. Bij een parkeerterrein van een restaurant kunnen we een poosje aan een meer zitten. Hier overnachten we ook.